-
1 prowa|dzić
impf Ⅰ vt 1. (wieść) to lead [dziecko, zwierzę]- prowadzić kogoś do stołu to lead sb over a. to escort sb to the table- co czwartek prowadziła go na spacer/na badanie krwi every Thursday she took him for a walk/blood test ⇒ zaprowadzić2. (być pierwszym) to lead [grupę, wycieczkę]- prowadzić mazura/poloneza to lead the mazurka/polonaise3. (przesuwać, wodzić) prowadzić pióro/ołówek to guide a pen/pencil- prowadzić smyczek to draw the bow, to bow- prowadzić piłkę/krążek to dribble the ball/puck- prowadzić ręką/palcem po czymś to run one’s hand/finger over sth ⇒ poprowadzić4. (kierować pojazdem) to drive [samochód, motocykl]; to fly [samolot]- ona bardzo dobrze prowadzi she’s a very good driver5. (doprowadzać) to carry- żyły prowadzą krew do serca the veins carry the blood to the heart- te rury prowadziły wodę do starego domu these pipes conveyed water to the old house6. (kierować w tańcu) to lead [partnerkę]- przyjemnie się z nim tańczy, bo dobrze prowadzi it’s fun to dance with him because he leads well- pewnie prowadził swą partnerkę w tańcu he led his dancing partner confidently7. (sprawować nadzór) to run [dom, firmę, sklep, restaurację]; to preside over, to chair [spotkanie, zebranie, obrady]- prowadzić orkiestrę to conduct an orchestra8. (realizować, wykonywać) to conduct [badania]; to carry on, to have [rozmowę]; to do [interesy]- prowadzić spór to have an argument- prowadzić korespondencję to carry on a. to conduct (a) correspondence- prowadzić dziennik/dziennik pokładowy to keep a diary/log (book)- prowadzić dochodzenie/śledztwo to carry out a. conduct an investigation a. inquiry- prowadzić sprzedaż obuwia sportowego/mebli ogrodowych kryt. to sell sports shoes/garden furniture- prowadzić wykład to give a. deliver a lecture- prowadzić lekcję to conduct a. hold (a) class- prowadzić sprawę to hear a case9. Mat. prowadzić równoległą to draw a parallel line ⇒ poprowadzić 10. Budow. to construct [drogę, chodnik] ⇒ poprowadzić 11. Muz. to lead [linię melodyczną] 12. Ogr. to train [krzewy, pnącza] 13. Techn. prowadzić wiertło to guide a drill- prowadzić chodnik (w kopalni) to drive a heading (in the mine)Ⅱ vi 1. (wskazywać drogę) to lead- te schody prowadzą do piwnicy the staircase leads to the cellar- ścieżka prowadziła do stacji/przez las the path led to the station/through the woods2. (przodować) to lead, to take the lead- prowadzić 2:0 to lead 2-0- prowadzić o 5 sekund to lead by 5 seconds- prowadzić trzema punktami to have a lead of three points- w pierwszej połowie nasi prowadzili 1:0 our team took a 1-0 lead in the first half- socjaliści prowadzili w pierwszej turze wyborów the Socialists took the lead in the first round of the elections3. (powodować) to cause vt (do czegoś sth); to lead (do czegoś to sth)- palenie często prowadzi do raka płuc smoking often causes lung cancer- takie postępowanie prowadzi do śmieszności such behaviour makes one look ridiculousⅢ prowadzić się 1. (trzymać się) spacerowali prowadząc się pod rękę/za ręce they were walking along arm in arm/holding hands- prowadzą się jak zakochani they behave a. carry on as though they were in love2. (postępować) kobieta/dziewczyna źle się prowadząca a woman of loose morals, a woman of easy virtue- przyzwoicie się prowadziła she led a blameless life- prowadził się nienagannie he conducted himself with the utmost propriety książk.- mówili, że się źle prowadziła they said she was a woman of easy virtue- □ dźwięk prowadzący Muz. leading note■ prowadzić kogoś do ołtarza to lead sb to the altar- prowadzić dom otwarty to keep (an) open house- prowadzić kogoś na pasku a. na sznurku to have/keep sb on a short a. tight leash- prowadzić beztroskie/hulaszcze życie to lead a life of pleasure/a life of dissipation a. a decadent life- prowadzić bujne życie towarzyskie to have an active social life; (często wychodzić z domu) to go out a lot; (przyjmować gości) to entertain a lot- do niczego nie prowadzić to lead nowhereThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prowa|dzić
-
2 wodzić
(książk: prowadzić) to leadwodzić palcem/wzrokiem po czymś — to run one's finger/eye over sth
wodzić kogoś za nos — pot to lead sb by the nose
* * *ipf.1. (= prowadzić kogoś) lead; wodzić kogoś na pokuszenie lit. lead sb into temptation; wodzić kogoś za nos lead sb by the nose; wodzić prym rule the roost, play first fiddle; wodzić rej hold sway.3. (= przesuwać czymś) run, draw (one's finger, etc. across sth); wodzić za kimś oczami follow sb with one's eyes; wodzić oczami po pokoju sweep a room with one's eyes; wodzić piórem po papierze drive a pen across a sheet of paper; wodzić smyczkiem (po strunach skrzypiec) bow (violin strings).ipf.1. pot. walk, go.2. przest. wrestle; wodzić się za łby be at loggerheads; w młodości ciągle wodzili się za łby there was no love lost between them when they were young.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wodzić
-
3 w|odzić
impf Ⅰ vt 1. (prowadzić) to lead, to take- wodziła nas od sklepu do sklepu she led us from shop to shop- wszędzie wodziła ze sobą dziecko she would take her child along everywhere she went2. Zool. to look after, to tend [pisklęta] Ⅱ vi (przesuwać po powierzchni) to move, to run- czytał, wodząc palcem po wyrazach he read, moving his finger over the words- wodziła piórem po papierze she ran her pen across the paper- wodzić oczami a. wzrokiem za kimś/czymś to follow sb/sth with one’s eyesⅢ wodzić się pot., żart. to walk, to stroll- wodzili się z sobą całymi wieczorami they would take long walks in the evenings■ wodzić kogoś za nos pot. to lead sb by the noseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > w|odzić
См. также в других словарях:
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprowadzaćam, odprowadzaća, odprowadzaćają, odprowadzaćany {{/stl 8}}– odprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprowadzaćdzę, odprowadzaćdzi, odprowadzaćwadź, odprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wodzić — ndk VIa, wodzićdzę, wodzićdzisz, wódź, wodzićdził, wodzićdzony 1. «idąc prowadzić kogoś w różne miejsca, być czyimś przewodnikiem» Wodziła gości po całym mieście. Wodziła nas od sklepu do sklepu. Wszędzie wodziła ze sobą dziecko. ◊ Wodzić rej… … Słownik języka polskiego
stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub … Słownik frazeologiczny
oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
jeździć — ndk VIa, jeżdżę, jeździsz, jeźdź, jeździł 1. «przebywać (stale, wielokrotnie, od czasu do czasu) odległość jakimkolwiek środkiem lokomocji; prowadzić pojazd; podróżować, udawać się dokądś» Jeździć konno. Jeździć wozem, tramwajem, pociągiem,… … Słownik języka polskiego
toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… … Słownik języka polskiego
